Kiedy przychodzi dłuższy wolny weekend, zawsze stajemy przed dylematem jak go „porządnie” podróżniczo wykorzystać. Już po raz któryś, a drugi w tym roku zgodnie wybieramy kierunek – Węgry. I bynajmniej dalej nie jesteśmy nimi znudzeni! Dobre jedzenie a wino przede wszystkim, także spora ilość basenów termalnych ( tu cieszy się Czarek ) i jak się okazuje ciągle nowe atrakcje, które będąc tam odkrywamy, przyciągają nas do kraju naszych bratanków prawie jak magnes.
Tym razem jedziemy nad Balaton nazywany przez Węgrów „węgierskim morzem”. Mając do dyspozycji 4 majowe dni chcemy objechać to największe błotne jezioro Europy Środkowej, niegdyś kultowe miejsce w czasach PRL-u.
fot. Jezioro Balaton
Balaton, którego długość wynosi 77 km jest jeziorem dość interesującym. Po pierwsze płytkim – jego średnia głębokość to 3 m, co pozwala na szybkie ogrzanie się wody w lecie, która dochodzi do 23 oC. A więc kąpanie się jest bynajmniej obowiązkowe. Po drugie ten zbiornik wodny jest jeziorem bezodpływowym. Warunki klimatyczne i geograficzne powodują, ze parowanie wody przewyższa opady. Bilans wodny wyrównują więc liczne rzeki i podziemne źródła. Po trzecie, jego północna cześć położona jest w sąsiedztwie wzgórz bazaltowych, pozostałości po wzgórzach wulkanicznych, co również dodaje uroku temu wielkiemu plackowi wodnemu, które z brzegu południowego prezentuje się zupełnie inaczej niż z brzegu północnego.
A po czwarte. No właśnie a po czwarte, z tego co zauważyliśmy, linia brzegowa jest dość wyrównana i sztucznie zagospodarowana, tak że próżno szukać prawdziwie dzikich zakątków, w których można by spokojnie odpocząć z dala od kurortów i tłocznych plaż publicznych. Mimo, że mieliśmy trochę inne wyobrażenie o tym właśnie słynnym Balatonie, to jednak stwierdzić musimy, że warto było tam przyjechać!
W drodze nad Balaton zatrzymujemy się na krótki przystanek w Veszprém, jednym z najstarszych miast węgierskich. Tam też w bardzo malowniczych okolicznościach góruje nad osadą Wzgórze Zamkowe, na którym znajduje się też większość starówki tego miasta.
fot. Widok ze Wzgórza Zamkowego w Veszprém
Miejscowość, w której zetknęliśmy się po raz pierwszy z bliska z Balatonem to miasteczko Balatonfüred z uroczą promenadą Tagore, ciągnącą się wzdłuż brzegu jeziora. Tam też powitała nas mętno- zielona a może nawet trochę morska tafla wody, która swoim kolorem wywarła na nas bardzo pozytywne wrażenie. Tak ciekawej barwy wody po południowej stronie jeziora już nie zobaczyliśmy.
Naszym kolejnym celem był półwysep Tihany, nad którym góruje opactwo benedyktyńskie z 1055 roku. Pełni nadziei, że właśnie tam znajdziemy idealne miejsce na popołudniowy wypoczynek zdala od ruchliwych miasteczek, gdzie będziemy mogli po prostu poleżeć na zielonej trawce, trochę się rozczarowaliśmy. Mimo, iż półwysep jest miejscem bardzo zielonym, gdzie nie brak również interesujących szlaków pieszych do m.in. pola wygasłych gejzerów z malowniczymi stożkami skalnymi, to miejsc, w których można by się zatrzymać kamperem aby pobiwakować lub chociażby zaparkować aby udać się na spacer po prostu brakuje lub są gęsto zajęte przez ogromne rzesze rybaków tam urzędujących. Na swoją obronę Tihany, jak i większość miejscowości nadbalatońskich może pochwalić się bardzo dobrze rozwiniętą infrastrukturą rowerową. Tak więc wrócimy tu kiedyś ale … na rowerach.
Oddalając się nieco od Balatonu, odwiedzamy kolejną ciekawą miejscowość, która znajduje się na mapie Bakony-Balaton Geopark – ach czemu mapa tych atrakcji dostała się w nasze ręce dopiero tu w Tapolca! To małe miasteczko kryje w sobie unikalną jaskinię wodną, którą można przepłynąć łódką wiosłując własnymi siłami po podziemnej rzece.
A teraz nie lada gratka. Udajemy się do miejscowości Hévíz, gdzie znajduje się największe, bo o powierzchni 4,4 ha naturalne ciepłe jezioro w Europie. Temperatura wody waha się od +24 oC w zimie do + 36 oC latem. Jezioro to jest również ogólnodostępnym kąpieliskiem leczniczym a uroku dodają mu rosnące tam przez cały rok lilie wodne.
fot. Uzdrowisko w Hévíz
Dalej oddalamy się od Balatonu, przejeżdżając tym razem przez okolice Kis-Balatonu czyli Małego Balatonu, włączonego w obręb Parku Narodowego Górnego Balatonu, aby dostać się do małej miejscowości Kapolnapuszty, słynącej z jedynego w Europie Środkowej rezerwatu bawołów, założonego w 1992 roku. Bawołów, które bardzo chętnie taplają się w błocie! I tak też wybieramy się na spotkanie w oko w oko z dzikim bawołem.
fot. To co najbardziej lubią bawoły w Kapolnapuszty
A potem już tylko plaża, plaża, plaża no i oczywiście kąpiel w Balatonie! Lądujemy w miejscowości Balatonlelle. Zjeżdżamy kamperem w jedną z uliczek prowadzących w stronę plaży w poszukiwaniu dogodnego miejsca na najważniejszy punkt całej wycieczki i ot za pierwszym razem znajdujemy miejscówkę idealną. Szeroka, miejska, trawiasta plaża z zejściem po schodkach do wody (takie zejścia przeważają nad całym Balatonem), gdzie bez problemu można zaparkować kampera bez niepotrzebnych zmartwień. Miejscówka tak idealna, że zostajemy tam na ostatnią noc.
Do zobaczenia Węgry!
INFORMACJE PRAKTYCZNE:
Tapolca – w budynku przy wejściu do jaskini znajduje się małe muzeum, po jaskini łódką 3-osobową płyniemy sami, czas trwania atrakcji do ok. 30 min. , ceny dorośli 2000 HUF, dzieci 3-14 lat – 1500 HUF, GPS 46.883115, 17.443221
Kapolnapuszty – na terenie rezerwatu możemy oglądać bawoły w ich naturalnym środowisku, chodzące po rozległym terenie, znajduje się tam również małe muzeum i plac zabaw, godziny otwarcia: maj-sierpień 9-19h, ceny dorośli 700 HUF, dzieci 3-14 lat 400 HUF, GPS 46.581917, 17.203002
Hévíz – w jeziorze przebywamy raczej w specjalnych kołach – piankach, gdyż zbiornik ten jest bardzo głęboki – od 2 do 38 metrów, istnieje możliwość wypożyczenia ich na miejscu – 600 HUF + 1000 HUF depozyt lub zakup, godziny otwarcia w sezonie 8.30 – 19h, różne rodzaje biletów, także wellness – saunaworld, podstawowy 3 godzinny bilet normalny 2600 HUF, dzieci do lat 6 gratis GPS 46.786298, 17.193280
Polecany link: www.bfnp.hu/en
