Określenie „kamper”, „przyczepa”  czy „piąte koło”,

to nieformalne zwroty, używane do opisania różnych pojazdów rekreacyjnych. W Europie najczęściej spotykamy kampery o DMC https://caravaningworld.pl/niezbednik/dmc-dopuszczalna-masa-calkowita nieprzekraczającej 3,5 tony oraz przyczepy kempingowe , które wraz z holownikiem mieszczą się w/w tonażu. Naczep kempingowych nie widzimy wcale lub bardzo rzadko. To ze względu na przepisy drogowe, podatki, posiadane prawo jazdy czy choćby trudność manewrowania  w europejskiej ciasnocie. W świecie caravaningu  mamy ich jednak wielką różnorodność. Wszystkie one należą do grupy pojazdów rekreacyjnych (RV)  z uwagi na ogólne przeznaczenie do caravaningu. W USA, Kanadzie, Australii czy Nowej Zelandii klasyfikacja, o której poniżej ma niebagatelną wartość w procesie rejestracji i późniejszego użytkowania a dla nas kierowców ze Starego Kontynentu przesiadających się na RV z  tamtejszych wypożyczalni lub planujących ich zakup i późniejsze użytkowanie w Europie, to prawdziwy orzech do zgryzienia.

Klasa  C

To w przypadku kamperów,  zabudowy na podwoziach klasycznych samochodach dostawczych lub ciężarowych. Przyczepy są tu średniej wielkości . Na równi jednak z kamperami posiadają  pełny węzeł sanitarny, małą kuchnię oraz oddzielne pomieszczenie sypialne często zamienne z dziennym. W kamperach  i naczepach oferowana jest też dodatkowa sypialnia w części nad kabiną kierowcy (w naczepie nad siodłem) zwana “alkową” .
Nowsze modele standardowo posiadają toaletę opróżnianą z zewnątrz, zbiorniki na wodę i ścieki , osobną kabinę prysznicową, klimatyzację , markizę, wsporniki na skuter, rowery czy wewnętrzny box ładunkowy. Starsze, przenośną toaletę i wewnętrzny prysznic  w jednym pomieszczeniu mini łazienki. Klasy C nie sposób jednak zaszufladkować w jedną definicję ze względu na wielką ilość przejściowych pojazdów, które produkowane są w każdej możliwej opcji wyposażenia i urządzenia wnętrza biorąc pod uwagę przeróżne aspekty funkcjonalności.

Klasa B

To głównie małe kampery zbudowane na samonośnym podwoziu samochodów dostawczych oraz lekkie przyczepy z prostymi udogodnieniami mieszkalnymi. To również małe naczepy przystosowane do osadzenia w siodle tradycyjnego, niedużego pickupa. Cechują się często brakiem węzła sanitarnego z mini kuchnią i zamiennym miejscem sypialno-dziennym . Są to jednak, w przeciwieństwie do wspomnianych klas pojazdy zapewniające co prawda minimum wygód ale za to maximum mobilności.

Klasa A

To zazwyczaj luksusowe kampery wielkości autobusów oferujące bardzo często dodatkową przestrzeń mieszkalną dzięki systemowi wysuwanych ścian („slide-out”). Klasa ta dotyczy także przyczep czy naczep kempingowych, które ze względu na bogate wyposażenie i wielkość nadają się do całorocznego zamieszkania. Są to największe i najlepiej urządzone pojazdy rekreacyjne w świecie caravaningu.

W Europie

wielką popularnością cieszą się pojazdy rekreacyjne klasy B i C.  RV klasy A w przeciwieństwie do np.: Ameryki Północnej, rzadko spotkamy tu na szlaku caravaningowych wypraw. Przestrzeń, szerokie wielopasmowe drogi i autostrady a także przystosowane do nich kempingi i camperparki, to bezsprzeczny atut caravaningowego krajobrazu. Nie bez znaczenia jest również fakt innego podejścia do stylu życia RV.

Powyższa klasyfikacja

jest bardzo powierzchowna. Istnieją bowiem inne rodzaje pojazdów rekreacyjnych, których nie sposób zaliczyć do tak ścisłego grona. Pod każdą szerokością geograficzną caravaningowcy własnoręcznie budują pojazdy dla swoich indywidualnych potrzeb czy modyfikują istniejące już RV. Mają w tym swoje piękne hobby. Istnieją tez firmy, które prześcigając się w trosce o klienta wdrażają bardzo ciekawe i nowoczesne projekty nie pasujące jednak do przedstawionych ram.

Opracowanie i korekta: Caravaning World

Foto: Caravaning World, internet