Przyczepa turystyczna

Przyczepa turystyczna, to rekreacyjny pojazd drogowy przystosowany do caravaningu, bez własnego silnika, ciągnięty przez przystosowany do tego celu pojazd mechaniczny. Zmotoryzowani turyści wykorzystują jej mobilność głównie w okresach wakacyjnych. Nadaje się ona również do stacjonarnego, dłuższego zamieszkania dzięki praktycznemu wyposażeniu i całkowitej niezależności od bazowego holownika.

Zalety przyczepy

Plusem przyczepy jest to, że po zatrzymaniu się w dogodnym dla nas miejscu w drodze do celu czy stacjonarnym pobycie jest dla nas „małym domkiem”, w którym każdy z nas znajdzie wszystkie niezbędne, podstawowe wygody. Dzięki specjalistycznej zabudowie i wyposażeniu, będącymi tu namiastką kuchni można przyrządzić nawet najbardziej wymyślne potrawy czy łazienki, w której nie tylko umyjemy się i załatwimy fizjologiczne potrzeby bez korzystania z przydrożnych czy kempingowych „przybytków”. Wygodna sypialnia i zarazem pokój dzienny (w większych oddzielne), to niezaprzeczalny plus caravaningu z przyczepą. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż jest ona dużo tańsza w eksploatacji, utrzymaniu czy ubezpieczeniu w przeciwieństwie do innych tego pojazdów rekreacyjnych typu RV czyli kamper www.caravaningworld.pl/niezbednik/kamper

czy kampervan www.caravaningworld.pl/niezbednik/kampervan .

Wady przyczepy

Zasadniczą wadą holownika z przyczepą jest ograniczenie dla nich obowiązujących przepisów prędkości jak i ograniczone przepisy tonażowe www.caravaningworld.pl/niezbednik/dmc-dopuszczalna-masa-calkowita

Tutaj, jeżeli przekroczona jest masa całkowita pojazdu wraz z ciągniętą przyczepą, trzeba mieć dodatkowe uprawnienia drogowe czyli prawo jazdy kategorii „B+E”

www.caravaningworld.pl/niezbednik/kategoria-b-b

Dla zobrazowania powyższych w tekście plusów i minusów polecamy fajną stronkę na temat poruszania się z przyczepami www.oskduet.pl/nauka-jazdy/prawo-jazdy-przyczepa

Trochę historii.

Pierwsze przyczepy turystyczne w Europie zaczęły pojawiać się w połowie XIX wieku w Wielkiej Brytanii. Były to często bardzo luksusowe jak na owe czasy pojazdy. Początkowo ciągnięte przez konie, ciągniki aż po typowy samochód jaki znamy dzisiaj. W 1908 roku powstał, idąc śladem pionierów, pierwszy „Caravan Club”. Na początku II wojny światowej na Wyspach Brytyjskich było już odnotowanych kilka tysięcy takich „domków na kołach”.

Ojczyzną przyczep i caravaningu są bezsprzecznie Stany Zjednoczone. Pierwsza na świecie rekreacyjna przyczepa została zbudowana przez firmę Bristol Carriage Company w 1880 roku. Była 5,5 metrową konstrukcją, którą właściciel firmy Gordon-Stables nazwał „Wędrowiec”. Jedną z pierwszych w Ameryce była natomiast amatorska przyczepa zbudowana przez Johna „Jacka” Anthony Porcella . Ten handlowiec, fryzjer, restaurator i górnik w jednym podróżował nią głównie po zachodnich stanach USA.

W Stanach Zjednoczonych a także Kanadzie historia rynku przyczep kempingowych sięga jednak pełną parą roku 1920 . Wtedy otrzymały one nazwę “turystyczne”. W latach 1930 –1940 stanowiły już pełną alternatywę prawdziwego domu do zamieszkania . W 1950 i 1960 przemysł ugruntował to tworząc trzy główne typy, które widzimy dzisiaj. To samochód kempingowy, tradycyjna przyczepa i naczepa kempingowa (zwana “piątym kołem”).

Budowa i wyposażenie

Konstrukcja często składa się z drewnianej ramy, która z zewnątrz pokryta jest blachą aluminiową lub panelem z tworzywa sztucznego. Izolacją jest pianka (często z polistyrenu lub poliuretanu). Zwykła grubość ścianki wynosi od 30 do 40 mm a w wysokiej jakości modeli do 50mm.
Typowe przyczepy turystyczne mają długość do 4,50mi szerokości 2,10d o2,30m. Pojazd taki może pomieścić w środku do sześciu osób. W tym przypadku dwa miejsca są dostosowane tylko dla dzieci, często w formie łóżka piętrowego. Zwykłe jest od 2 do 4 miejsc do spania.Często łóżka są wymienialne na siedzenia w ciągu dnia.Duża przyczepa luksusowa może sięgać do 8 m długości  i2,50m szerokości..
Bywają też na rynku przyczepy typowo rodzinne, które mają nawet do 7 łóżek. Jest tam zazwyczaj stałe, podwójne, osobne spanie dla rodziców, 2-3 stałe łóżka dla dzieci a dodatkowe, dzienne miejsce do siedzenia mogą być szybko przekształcone w podwójne łóżko.

Konwencjonalne wyposażenie (z wyjątkiem bardzo małych przyczep), to aneks kuchenny z dwu lub czteropalnikową kuchenka gazową, lodówką (70-90 l) i małą umywalką. Osobliwością lodówki jest zdolność do pracy na 230 V, 12 V lub propan-butan. Są to najczęściej chłodziarki absorpcyjne. Urządzenia te z racji swej budowy działają bezszelestnie i są wyjątkowo efektywnie. W drodze zasilane są przemiennie z akumulatora pokładowego lub bazowego holownika (12V) a na „dzikim” postoju z butli propan-butan czy dostępnej na kempingu sieci 230 V . W małej przyczepie mieszczą się często dwie5-cio kilogramowe a w dużych przyczepach dwie 11 kg butle. W urlopowym, letnim caravaningu, 5 kilogramów gazu na zasilane w/w urządzeń, według naszych doświadczeń wystarczy na dwutygodniowe podróżowanie, w tym użytkowanie kuchni i łazienki. W naszych warunkach klimatycznych , tak jesienią, wczesną wiosną czy w zimie, 11 kg gazu to dla przyczepy od 3 dni do tygodnia bezawaryjnej pracy w zależności od otaczającej temperatury zewnętrznej.

Woda użytkowa

Woda użytkowa w zamontowanych na stałe zbiornikach, najczęściej o pojemności od 20 do 70 litrów, to rzadko spotykany standard. Najczęściej, to bezpośrednie podłączenie do kempingowej, stacjonarnej instalacji wodnej dostępnej w cenie pobytu. Ścieki(w przeciwieństwie do kamperów) wpływają do umieszczonego poniżej wiaderka, lub w najnowszych markach zamkniętego pojemnika na odpady. Większość nowoczesnych przyczep, wzorem kamperów niczym nie różni się dzisiaj w zasilaniu i odpływie wody od swoich młodszych braci z silnikiem.

 Lekka przyczepa

nie posiada własnego hamulca. Cięższe mają własny, najazdowy. Lekka to ta, której dopuszczalna masa całkowita www.caravaningworld.pl/niezbednik/dmc-dopuszczalna-masa-calkowita nie przekracza 750 kg .

Przyczepa o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 750 kg posiada obowiązkowo hamulec najazdowy. Do prowadzenia samochodu z przyczepą lekką wystarczy prawo jazdy „B”. Lekka przyczepa nie jest zgodnie z obowiązującym obecnie w Polsce prawem poddawana obowiązkowemu przeglądowi technicznemu. Cięższa wymaga jednak systematycznego , corocznego przeglądu.

Przed kupnem i zapięciem przyczepy na hak, koniecznie należy sprawdzić jaką nasz samochód bazowy może ciągnąć przyczepę by być nie tylko w zgodzie z obowiązującym prawem ale przede wszystkim własnym i innych bezpieczeństwem.

www.caravaningworld.pl/niezbednik/kategoria-b-be

Przykładowe europejskie marki i typy przyczep w alfabetycznym porządku:

• Adria
• Airstream
• Bastei
• Beisl
• Bürstner
• Cabby
• Carado
• Caravelair
• Cristall
• Dethleffs
• Knaus
• Eura Mobil
• Eriba
• Fendt
• Hobby
• Hymer
• Intercamp
• Kip
• Knaus
• LMC
• Niewiadów
• SEALANDER
• Solifer
• Sterckeman
• Sunlight
• Tabbert
• T.E.C
• Weinsberg
• Weippert
• Wilk

Wskazówki dla kierowców podróżujących z przyczepą kempingową

• Pamiętaj o dłuższej drodze hamowania:
  Zarówno samochody kempingowe, jak i przyczepy mają dłuższą drogę hamowania niż samochody osobowe. W związku z tym trzeba odpowiednio dostosować zarówno prędkość, jak i odstęp od innych samochodów.
• Dostosuj technikę jazdy:
  Obciążony samochód kempingowy potrzebuje zdecydowanie więcej czasu, aby przyspieszyć. Dlatego każdy manewr wyprzedzania powinien być dobrze przemyślany. Poza tym, ze względu na wyżej położony środek ciężkości zakręty można pokonywać wyłącznie z niewielką prędkością, a manewry wymijania wymagają od kierowcy sporych umiejętności.
• Uwaga na boczny wiatr:
  Zestaw z przyczepą kempingową posiada dużą powierzchnię, która jest narażona na działanie wiatru. Podczas burzy wiatr może łatwo przesunąć pojazd o kilka metrów lub zacząć nim kołysać. Przy silnym wietrze albo gdy wiatr już kołysze pojazdem, powinno się bardzo zredukować prędkość. Przy zbyt dużej prędkości samochód kempingowy może zacząć się kołysać również bez oddziaływania wiatru.
• Prawidłowy załadunek:
  Warunkiem decydującym o stabilności jazdy jest prawidłowy załadunek i właściwe rozłożenie ciężaru. Ciężkie przedmioty należy umieszczać w miarę możliwości na dole przyczepy, w pobliżu osi lub między osiami. Ważne jest, aby ładunek był rozmieszczony równomiernie, a także dobrze umocowany.

Opracowanie: Caravaning World

Foto: Dominika Ojczyk