To już niestety nasz ostatni przystanek w górskim Kirgistanie. Późnym wieczorem dojeżdżamy do Tash Rabat, karawanserei, w której zatrzymywali się kupcy wraz ze swoimi wielbłądami podążający Jedwabnym Szlakiem do Chin. Było to miejsce w górskiej dolinie dające chwilę wytchnienia zmęczonym i strudzonym karawanom a zarazem chroniące ich od miejscowych rabusiów.
Karawanserei, do której przybywamy jest jednym z lepiej zachowanych zabytków Kirgizji. Tash Rabat czyli po kirgisku „kamienna twierdza” pochodzi prawdopodobnie z XV wieku i usytuowana jest w łańcuchu górskim At-Bashi na 3200 m n.p.m. To największa kamienna budowla w Azji Centralnej, pochodząca z tego okresu. Prawie idealnie symetryczna, częściowo wbudowana w zbocze wzgórza, mieści we wnętrzu aż 30 pomieszczeń, które prawdopodobnie w większości były małymi pokojami dla przybywających gości.
My również wyglądamy jak całkiem przyzwoita karawana. W końcu zbieramy się całą ośmio-samochodową ekipą i możemy wspólnie przy ognisku gawędzić oraz rozprawiać o naszej podróży Jedwabnym Szlakiem. A rozpalenie ogniska z wykupionych drewnianych drzwi jurty naprawdę było znakomitym pomysłem, ponieważ na tak dużej wysokości nocą nie jest zbyt ciepło… Nasz termometr wskazywał zaledwie plus 7 stopni Celsjusza. Tą jedną małą niedogodność rekompensował nam widok na przepięknie rozgwieżdżone niebo i księżyc, który rozświetlał nocą całą dolinę.
Rano budzimy się z małą niespodzianką znajdująca się na tyłach naszego kampera. W nocy przytulił się do nas jeden z pasących się tam koni i pozostawił po sobie pamiątkę. W końcu za dnia możemy w pełni podziwiać miejsce, w którym się znaleźliśmy. Przepiękna zielona dolina, po której biegają konie, otoczona szczytami gór a w niej białe jurty, które również można wynająć na nocleg. I tak zapamiętujemy to miejsce a właściwie cały Kirgistan, który wart jest jeszcze grzechu.
